1. Timeframe สั้น (เช่น 1 นาที, 5 นาที, 15 นาที)

• การเคลื่อนไหวของราคาจะรวดเร็วขึ้น มีผันผวนในระยะสั้นสูง

• เหมาะสำหรับนักเก็งกำไรระยะสั้น (Scalper, Day Trader) ที่มองหากำไรจากการเคลื่อนไหวเพียงไม่กี่จุด (Ticks/Pips) หรือเพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์

• ต้องใช้เวลาเฝ้าจอมาก เพื่อจับจังหวะให้ทันและแก้ไขคำสั่งซื้อขายรวดเร็ว

2. Timeframe ปานกลาง (เช่น 1 ชั่วโมง, 4 ชั่วโมง)

• เหมาะกับนักเทรดประเภท Swing Trader หรือผู้ที่ต้องการวางกลยุทธ์ในช่วง 1-2 วัน หรือหลายวัน

• ระดับความผันผวนจะน้อยกว่า Timeframe สั้น แต่ยังมีโอกาสทำกำไรจากแนวโน้มย่อย (Sub-trend)

• สามารถบริหารความเสี่ยงได้ง่ายกว่า เพราะมีเวลาเฝ้าราคาและวางแผนปรับพอร์ตได้มากขึ้น

3. Timeframe ยาว (เช่น รายวัน, รายสัปดาห์, รายเดือน)

• การเคลื่อนไหวของราคาอาจดู “นิ่ง” กว่าเมื่อเทียบกับ Timeframe สั้น เพราะเรามองภาพใหญ่

• เหมาะกับนักลงทุนระยะยาว หรือนักเทรดที่ต้องการเกาะแนวโน้มหลัก (Primary Trend) โดยไม่สนใจ Noise เล็กน้อยในตลาด

• มีโอกาสรับผลตอบแทนที่มากขึ้นหากจับแนวโน้มใหญ่ได้ถูกต้อง แต่ก็ต้องอดทนต่อความผันผวนในระยะสั้น

ตัวอย่าง

• หากคุณเป็น Scalper ที่เทรดด้วย Timeframe 1 นาที คุณอาจได้กำไรครั้งละ 3-5 จุด แต่ต้องเข้าออกหลายครั้งต่อวัน

• หากคุณเป็น Swing Trader เทรดด้วย Timeframe 4 ชั่วโมง คุณอาจรอการยืนยันสัญญาณจากกราฟเทคนิคเมื่อมีการเบรกเอาท์ (Breakout) ของกรอบราคาสำคัญ แล้วถือ 1-2 วัน หรือเป็นสัปดาห์

Timeframe ที่ต่างกัน ย่อมส่งผลต่อ ขนาดของ Stop Loss และ ขนาดของ Position ที่นักเทรดจะรับได้ เช่น

• Timeframe สั้น

• อาจตั้ง Stop Loss แคบลง (เช่น 5–10 จุด) เพราะราคาเคลื่อนไหวเร็ว

• แม้ตั้ง Stop Loss แคบ แต่ก็ควรมีการกำหนดขนาดการเทรด (Position Size) ที่สอดคล้องกับทุน ไม่ให้เสี่ยงมากเกินไป

• เน้น “ความถี่” ในการเทรดและจัดการกับความผันผวนระยะสั้น

• Timeframe ยาว

• ปกติ Stop Loss จะกว้างกว่า (เช่น ระยะห่างจากจุดเข้า 1–2% หรือมากกว่านั้นของราคาสินทรัพย์)

• อาจมีสัดส่วนการเทรดที่เล็กกว่า เพื่อให้รับความผันผวนในระยะยาวได้

• เน้น “คุณภาพ” ของจุดเข้าซื้อและการวางแผนถือครองนาน ๆ

ตัวอย่าง

• หากคุณมีบัญชีเทรดขนาด 100,000 บาท แล้วต้องการเทรดแบบสั้น (Day Trade) ในฟอเร็กซ์ คุณอาจตั้ง Stop Loss ประมาณ 20-30 pips (แล้วแต่กลยุทธ์) และเข้าเทรดหลายรอบต่อวัน แต่ต้องคำนึงถึง Margin และ Leverage ด้วย

• หากคุณเทรดหุ้นระยะยาว (ถือหุ้นหลักทรัพย์ใหญ่) อาจยอมมี Stop Loss ที่กว้างขึ้น เช่น 10-15% และถือเป็นเดือนหรือเป็นปี

หลายคนเลือกใช้การวิเคราะห์หลาย Timeframe ประกอบเข้าด้วยกัน เพื่อให้เห็นภาพทั้ง “ภาพใหญ่” และ “จังหวะเข้าออกที่เหมาะสม” ซึ่งจะช่วยเพิ่มความแม่นยำของสัญญาณ เช่น

1. วิเคราะห์ภาพรวม (Big Picture) ที่ Timeframe ใหญ่ เช่น กราฟรายวัน หรือรายสัปดาห์

• ดูแนวโน้มหลัก ว่าตลาดเป็นขาขึ้น (Bullish) หรือขาลง (Bearish)

2. ซูมเข้าไปดู Timeframe กลางหรือเล็ก เช่น 4 ชั่วโมง / 1 ชั่วโมง

• เพื่อหาจุดเข้าซื้อ (Entry) ที่มีความเสี่ยงต่ำและ Reward สูงกว่า

• อาจตั้งเป้าหมายการขายบางส่วนเมื่อถึงแนวต้านระยะสั้น

3. ดู Timeframe สั้น เพื่อจังหวะเข้าออกที่แม่นยำ

• สำหรับผู้ที่มีเวลามาก อาจใช้กราฟ 15 นาที, 5 นาที เพื่อ Execute การเทรดให้ได้ในราคาที่ดีที่สุด

ตัวอย่าง

• หากกราฟรายสัปดาห์บ่งบอกว่าหุ้นตัวหนึ่งอยู่ในแนวโน้มขาขึ้นชัดเจน เราอาจซูมเข้าไปดูกราฟ 4 ชั่วโมงเพื่อหาจังหวะ Pullback แล้วค่อยเข้าซื้อ เพื่อให้ได้ราคาที่ดีขึ้น (แทนที่จะไล่ตามตอนราคาวิ่งแรง)

• Timeframe มีผลโดยตรงกับกลยุทธ์การเทรด ทั้งในด้านการหาจุดเข้า–จุดออก การถือครอง Position และการบริหารความเสี่ยง

• Timeframe สั้น เหมาะกับการเก็งกำไรระยะสั้น (Scalping, Day Trading) ที่หวังผลกำไรเร็ว แต่ต้องใช้เวลาดูจอบ่อยและเคร่งครัดในการตัดขาดทุน (Stop Loss)

• Timeframe กลาง เหมาะกับ Swing Trader หรือนักเก็งกำไรที่มีเวลาระดับปานกลาง เน้นถือข้ามวันหรือเป็นสัปดาห์

• Timeframe ยาว เหมาะกับ Position Trader หรือนักลงทุนที่ต้องการตามแนวโน้มใหญ่ ถือระยะยาว ไม่ต้องสนใจ Noise ระยะสั้นมากนัก

• การวิเคราะห์หลาย Timeframe (Multi-Timeframe) จะช่วยให้เราเห็นทั้งภาพใหญ่และจุดเข้าที่ละเอียดมากขึ้น

สิ่งสำคัญ คือ เราต้องเลือก Timeframe ที่สอดคล้องกับ ไลฟ์สไตล์, เป้าหมายการลงทุน, และ ความสามารถในการรับความเสี่ยง ของตัวเอง หากเราไม่มีเวลานั่งเฝ้าจอหรือรับความผันผวนได้ไม่มาก อาจเลือก Timeframe ที่ยาวขึ้น ถ้าเราต้องการเทรดระยะสั้น ตอบสนองรวดเร็ว ก็ให้เลือก Timeframe สั้น แต่ต้องเตรียมพร้อมทั้งกายและใจ รวมถึงเครื่องมือที่เหมาะสมด้วย